Deze bijzondere Paaskabouter is niet alleen op zoek naar chocolade-eitjes, maar ook naar wolletjes en onafgemaakte projecten. Het liefst die wolletjes die al een tijdje wachten om eindelijk ‘iets’ te worden.

In mijn huis zijn die wolletjes blij met de komst van de Paaskabouter, want sommigen liggen al weken – of zelfs maanden, jaren – te wachten om gevonden te worden. Elk project bevindt zich in een andere staat van voltooiing, wat soms voor een wat onrustige wolkast zorgt.

Gelukkig is het daarbinnen best gezellig. Tasjes, plastic boxen en kartonnen dozen herbergen van alles: een trui waarvan nog één mouw moet worden gebreid, de tweede helft van een paar sokken, een lace-boord van een zachte omslagdoek voor zwoele zomeravonden aan het water. Een gehaakt kleedje met bloemen, perfect voor de lente. Een gebreide muis die nog een arm, een staart en een paar schoenen nodig heeft. En natuurlijk liggen er ook losse bolletjes wol zonder bestemming – wachtend op wat nog komen gaat.

En het blijft niet bij de wolkast. Ook daarbuiten duiken onafgemaakte projecten op: een grote rieten mand zonder bodem met daarin een kwart vacht van een Schoonebeeker schaap (de rest is al gesponnen), een weefgetouw met een half werkstuk, en zelfs het bandweefgetouw kijkt me soms vragend aan.

Aan creatieve ideeën geen gebrek – en dat is zowel een zegen als een valkuil. Uiteindelijk maak ik mijn projecten wél af, maar door mijn brede interesses en de afwisseling tussen technieken duurt het soms wat langer. Een trui met herfstbladeren voelt in de lente minder inspirerend, en handschoenen breien in de zomer? Niet echt motiverend.

Mijn creatieve brein, gecombineerd met trage hobby’s, zorgt ervoor dat projecten soms lang blijven liggen. Achteraf vind ik dat jammer, vooral als het nog maar een kleine moeite is om iets af te ronden.

Toch weet ik dat ik niet de enige ben. Het creatieve proces is verslavend: het bedenken, het kiezen van kleuren en materialen, het starten van iets nieuws. Dat is vaak het leukste deel. Hoe gaat het worden? Wordt het zoals ik het me had voorgesteld?

Af en toe moet ik mezelf eraan herinneren: handwerken draait om het proces. Van idee tot eindproduct – of het lef om iets uit te halen en opnieuw te beginnen. Gelukkig valt er altijd iets te leren, zelfs in de kunst van het afronden.

Waar is deze Paaskabouter van gemaakt?

Deze vrolijke Paaskabouter is gemaakt van diervriendelijke merinowol uit Frankrijk. Ik heb deze wol van Rosy Green Wool jaren geleden gekocht voor een omslagdoek, maar het eindproduct viel tegen en hierdoor heb ik alles (na 3/4 deel gebreid te hebben) weer uitgehaald.

Na wat speuren, kwam ik dit voorjaar deze vrolijke kleur weer tegen! Perfect voor een voorjaarsprojectje.

Link naar patroon: https://www.imaginedlandscapes.com/patterns/here-we-gnome-again

Link naar de wol: https://rosygreenwool.com/about_us